Na današnji dan 1913. godine, rođen je Džesi Ovens (Jesse Owens), slavni američki atletičar, legendaran po svom četverostrukom trijumfu na Olimpijskim igrama u Berlinu, 1936. godine.

Prekretnica u njegovoj sportskoj karijeri i ulazak u sportsku historiju desili su se 25. maja 1935., na atletskom mitingu u En Arboru, u Mičigenu, kada je izjednačio svjetski rekord na 100 jardi (91 m), te postavio nove svjetske rekorde u skoku u dalj, na 220 jardi (201 m), kao i na 220 jardi s preponama. Ono što je uz to fascinirajuće jeste da je sve postigao u roku od 70 minuta.

Na Olimpijskim igrama u Berlinu, 1936. godine, Džesi je osvojio četiri zlatne medalje: na 100 metara, skok u dalj, na 200 metara, te, kao član američke štafete na 4 x 100 metara.

Drugi svjetski rat je zaustavio Džesija da ponovi olimpijske uspjehe, jer nisu održane Igre u Helsinkiju, 1940., niti one 1944. koje su trebale biti u Londonu.

Nenadmašen 48 godina

Džesijev podvig ostao je nenadmašen 48 godina, sve do Olimpijskih igara u Los Angelesu, gdje je isti uspjeh postigao njegov nasljednik Karl Luis (Carl Lewis).

Svoju popularnost Džesi je iskoristio da bi, nakon napuštanja atletske staze, dobio posao DJ-a u jazz klubu u Čikagu.

Godine 1976., tadašnji predsjednik SAD Ford dodijelio mu je odlikovanje "Presidential Medal of Freedom", a kasniji predsjednik Džordž Buš (George Bush) ga je posmrtno 1990. godine, odlikovao medaljom "Congressional Gold Medal".

Ovens je preminuo u 67. godini, od raka pluća, 31. marta 1980. godine.

Rođen književnik Simo Matavulj

Godine 1852., u Šibeniku je rođen književnik Simo Matavulj. Njegova najpoznatija djela su roman “Bakonja fra Brne” i pripovijetka “Pilipenda”. Bio je član Srpske kraljevske akademije.

U rodnom Šibeniku Simo je završio osnovnu školu i nižu gimnaziju, a u Zadru učiteljsku školu, nakon čega je kao učitelj radio u raznim dalmatinskim selima te bio nastavnik Srpske pomorske zakladne škole u Srbini kod Herceg Novog. Od 1881. godine boravio je u Crnoj Gori, gdje je radio kao nastavnik gimnazije, nadzornik škola, urednik službenih novina i nastavnik kneževe djece, odakle je, 1887., otišao u Zaječar, a potom u Beograd, radeći kao nastavnik gimnazije i činovnik presbiroa.

Matavulj je napisao sedamdesetak pripovijetki i novela, objavljenih u zbirkama: „Iz Crne Gore i Primorja“, „Iz primorskog života“, „Iz beogradskog života“, „Iz raznijeh krajeva“, „S mora i s planine“, „Sa Jadrana“, „Primorska obličja“, „Beogradske priče“, „Život i nemirne duše“, te dva romana: „Uskok“ i “Bakonja fra Brne”. Osim toga, ostavio je dvije drame, nekoliko svezaka putopisa, uspomena i književnih članaka razne sadržine, a najznačajnije djelo iz te oblasti mu je „Bilješke jednog pisca“, što je, ustvari, jedna vrsta autobiografije.

Preminuo je u Beogradu 20. februara 1908. godine.